73 2023/12 (276) trendy i design Ludzie reklama R.T. Hałas z nauką związał się na dobre, i to nie tylko z macierzystą uczelnią w Poznaniu, ale przede wszystkim z warszawską Akademią Sztuk Pięknych. Był dziekanem zarówno Wydziału Projektowania Plastycznego, jak i późniejszego Wydziału Architektury Wnętrz i Wzornictwa Przemysłowego; pełnił również funkcję prorektora tejże uczelni. Do Poznania powrócił w roku 1991, stając się kierownikiem Katedry Wzornictwa Przemysłowego i Pracowni Designu Inspirującego, którą notabene z jego inicjatywy powołano dwadzieścia lat wcześ- niej i w której wykładał jako profesor sztuk plastycznych od 1965 r. do momentu wyjazdu do stolicy. Profesor Hałas był także aktywny na arenie międzynarodowej, pozostając stypendystą ONZ w Instytucie Sztuk Przemysłowych w Finlandii i Wielkiej Brytanii. Odrodzenie legendy Jednak, poza karierą naukową i rolą mentora wielu młodych adeptów designu, R.T. Hałas zasłynął przede wszystkim swymi nowatorskimi i nietuzinkowymi projektami mebli. W tej materii na pierwszy plan wysuwają się lata 50. i 60., kiedy to spod ręki zdolnego, młodego projektanta wyszły produkty, które przetrwały przez dziesięciolecia, stając się inspiracją dla całych rzesz projektantów. W początkowym okresie swej drogi jako projektanta, Hałas oddał się tworzeniu mebli szkieletowych z drewna litego, warstwowego i giętego. Projektował także meble dziecięce, skrzyniowe czy archi-meble. Wtedy też, podczas pracy w Zjednoczeniu, powstało choćby słynne krzesło bukowe model 200-190 czy komplet kombinowany 1329. Projekty Hałasa cechowała wówczas prostota produkcji i pewne „ekstrawaganckie wyważenie”, trafiające w gusta zarówno kupujących, jak i producentów; pamiętać bowiem należy, że były to czasy ciągłych niedoborów materiałowych. Kolejnymi projektami, które stały się hitami, były także dwa modele foteli: H-1330, zwany potocznie „biało-czarnym”, oraz model HL-EL. Jednak gros projektów, w związku ze wspomnianymi problemami z zaopatrzeniem fabryk, trafiło na przysłowiową półkę. Były to projekty ze wszech miar wyprzedzające swoją epokę, nie tylko pod kątem wyglądu, ale także funkcjonalności czy sposobu montażu. Wśród projektów, które powstały w niniejszym okresie, warto wspomnieć choćby o regale o zmiennych wysokościach. To mebel, który powstał w roku 1959, ale do produkcji trafił dopiero w roku 2013, za sprawą marki Nowy Model. Ma on solidną, choć ażurową w wyglądzie budowę, jest praktyczny i charakteryzuje się nietuzinkową formą. Jak twierdzi producent, może być to zarówno mebel przyścienny, jak i wolnostojący, będący ciekawą propozycją podziału powierzchni pokoju. Cechą szczególną projektu jest nietypowy, jak na czasy jego powstania, system łączenia półek za pomocą klamer, beznarzędziowo, pozwalający na jego dowolną konfigurację w obu płaszczyznach. Został on doceniony choćby na konkursie designerskim Łódź Design Festival w 2014 r., zdobywając tytuł Must Have 2014; doceniło go także jury konkursu Dobry Wzór 2016, przyznając pierwszą nagrodę. Innym współczesnym „odkryciem” projektów uznanego twórcy, którego prototyp gościł w domu prof. Hałasa od wczesnych lat 60., jest stoliczek nazwany „Kawa i Papierosy”. Charakteryzuje się on lekką budową i niewielkim kształtem. Nogę stoliczka wykonano z toczonej buczyny, olejowanej, blat – z melaminy. Cechą charakterystyczną mebla są jego boczne krawędzie – zaokrąglone i wykończone czerwoną taśmą PVC. Regał o zmiennych wysokościach – zdjęcie współczesne mebla, którego projekt przeleżał w szufladzie przez kilka dziesięcioleci. Fot. nowymodel.org
RkJQdWJsaXNoZXIy NzIxMjcz